Het E-3 visumaanvraagproces uitgelegd

Wanneer u probeert buitenlandse werknemers naar de VS te brengen, heeft een bedrijf de werknemer vaak nodig om een H-1B visum te verkrijgen, maar Australiërs hebben de unieke mogelijkheid om een E-3 visum aan te vragen, dankzij een handelsovereenkomst van 2005. Het E-3 visum biedt verschillende voordelen ten opzichte van het H-1B-visum en creëert een meer gestroomlijnd proces om werknemers over landlijnen te krijgen.

Dit visum komt niet zo vaak voor als andere, dus de E-3 visumaanvraag kan voor sommige werkgevers onbekend territorium zijn. We zullen het E-3 visumproces en de visumvereisten doornemen, zodat u weet wat u nodig hebt om een Australische staatsburger zo snel mogelijk voor u te laten werken.

Wat is een E-3 visum?

Het E-3 visum is een toestemming van de Verenigde Staten voor Australische staatsburgers om te komen werken in een gespecialiseerd beroep. Deze gespecialiseerde beroepen vereisen doorgaans een universitaire graad en vaardigheden en kennis op diplomaniveau om de taken van de functie te vervullen. Een Amerikaanse werkgever moet het visum sponsoren en voldoen aan specifieke kwalificaties, die we later zullen bespreken. De vrijhandelsovereenkomst  tussen Australië en de Verenigde Staten van heeft het E-3 visum 2005 opgesteld. Het is vergelijkbaar met de H-1B , maar met enkele opmerkelijke voordelen en verschillen.

Het E-3 visum creëert verschillende voordelen voor Australiërs en Amerikaanse werkgevers, waaronder de volgende.

• Het kost minder dan een H-1B . De indieningskosten voor de H-1B kunnen hoog zijn — meer dan $4,000 met premium verwerking — dus de lagere prijs van de E-3 is nuttig voor veel bedrijven. De kost E-3 niets voor de werkgever en heeft een relatief kleine vergoeding voor de sollicitant.
• Het is gemakkelijker te krijgen dan een H-1B . Er zijn alleen 85,000 H-1B-visa beschikbaar voor werknemers uit alle landen, 20,000 waarvan gereserveerd is voor mensen met een hoger diploma. Aanvragen overschrijden meestal het aantal beschikbare visa en de Amerikaanse overheid voert een loterij uit om te bepalen wie ze krijgt, wat de kansen aanzienlijk kan verminderen. Het E-3 visum is daarentegen exclusief voor Australiërs en is beperkt tot 10,500 visa. Tot nu toe is het aantal toepassingen relatief ver verwijderd van het bereiken van de limiet, wat betekent dat bijna iedereen die solliciteert en gekwalificeerd is een kan krijgenE-3. En dat geldt 10,500 niet voor verlengingen.
• Het stelt de echtgenoot van de E-3 houder in staat om te werken. Als iemand in het bezit is van een E-3 visum, kunnen hun echtgenoot en kinderen ook naar de VS verhuizen onder een E-3D. De echtgenoot kan zelfs werken als hij de juiste formulieren indient en een arbeidsvergunningsdocument (EAD) ontvangt. Veel andere visa staan dit niet toe.
• Het is voor onbepaalde tijd hernieuwbaar. Hoewel de duur van het visum slechts twee jaar is, kan het verlengen ervan een langer verblijf mogelijk maken, ervan uitgaande dat de werkgever nog steeds bereid is om de werknemer te sponsoren.

Een belangrijke factor om op te merken is dat het E-3 visum geen dubbel bedoeld visum is. Dat betekent dat aanvragers er geen kunnen nastreven met de bedoeling om naar de VS te migreren. Het is puur bedoeld als een tijdelijke maatregel. Sollicitanten moeten hun bijlage bij Australië tonen in hun aanvraag.

Geschiktheid

Het in aanmerking komen is vrij eenvoudig voor het E-3 visum. Aanvragers moeten:

• Wees een Australische staatsburger.
• Geen plannen hebben om permanent naar de VS te verhuizen.
• een legitiem aanbod hebben voor een baan als specialist in de VS.
• De vereiste academische kwalificaties hebben, inclusief licentie indien nodig.

De werkgever heeft ook een paar vereisten waaraan moet worden voldaan, zoals gespecificeerd door het Amerikaanse Department of Labor (DOL), zoals het bewijzen dat het inhuren van een buitenlandse staatsburger geen negatieve invloed zal hebben op de arbeidsomstandigheden, zoals lonen of uren, van vergelijkbare werknemers in de VS. Enkele van de vereisten waaraan werkgevers zich moeten houden zijn:

• Het onderhouden van een nauwkeurige arbeidsvoorwaardetoepassing (LCA) voor elke permanente werklocatie.
• De E-3 werknemer het vereiste loontarief betalen.
• Het aanbieden van dezelfde arbeidsvoorwaarden en secundaire arbeidsvoorwaarden als die welke worden aangeboden aan werknemers in de VS die op dezelfde manier in dienst zijn.
• De werknemer niet toestaan om  de aanvraagaanvraagkosten van de Amerikaanse staatsburgerschaps- en immigratiediensten (USCIS), de kosten voor fraudepreventie en -detectie of een boete voor vroegtijdige stopzetting te betalen.

De LCA is waar veel van deze informatie aan de overheid wordt doorgegeven. Het document moet bij de DOL worden ingediend. Het schetst de details van de baan en bevestigt dat het voldoet aan de normen voor het visum, zoals de aard van het beroep van de functie. Het bevestigt ook dat de werkgever geen geschikte Amerikaanse werknemer voor de baan kon vinden. Sommige informatie in dat document omvat:

• Lonen: het loon van de werknemer moet gelijk zijn aan of hoger zijn dan het geldende loon voor de functie in het gebied.
• Arbeidsomstandigheden: een werkgever moet aantonen dat het inhuren van een buitenlandse werknemer geen negatieve invloed heeft op de omstandigheden voor werknemers in vergelijkbare functies. Ze moeten ook illustreren dat de E-3 werknemer vergelijkbare arbeidsomstandigheden zal hebben als Amerikaanse werknemers.
• Opmerking: De werkgever  moet werknemers van het bedrijf of een onderhandelingsvertegenwoordiger op de hoogte stellen  van de aanvraag.
• Staking, werkonderbreking of uitsluiting: de werkgever moet bevestigen dat er geen sprake is van uitsluiting, staking of andere werkonderbreking wanneer de aanvraag wordt ingediend en dat hij/zij de Dienstverband- en Trainingsadministratie (ETA), een deel van de DOL, binnen drie dagen op de hoogte zal stellen als dit gebeurt na het indienen van de aanvraag. De LCA kan niet worden gebruikt voor het verzoekschrift totdat het werk is hervat.

Vereiste documentatie

Zowel de werkgever als de werknemer moeten bepaalde documentatie indienen voor de E-3 visumaanvraag.

Documentatie voor de E-3 visumaanvraag omvat:

• Het geldige paspoort van de aanvrager, samen met informatie voor de DS-160, zoals reisgeschiedenis naar de VS en werkgeschiedenis.
• Een formeel aanbod van een baan met een specifieke functiebeschrijving gericht aan de sollicitant en afgedrukt op briefpapier van het bedrijf.
• Een kopie van de LCA die de werkgever bij de DOL heeft ingediend.
• Bevestiging van de DS-160, de online visumaanvraag voor niet-immigranten.
• Kopieën van documenten ter ondersteuning van kwalificaties, zoals transcripties of licenties.
• Documenten om de banden met het thuisland te illustreren en te bewijzen dat er geen intentie is om permanent naar de VS te immigreren.

Hoewel het bewijzen van onderwijs doorgaans eenvoudig is — het indienen van een transcript van een Australische instelling is meestal geldig — kan het tonen van bewijs van voldoende ervaring iets ingewikkelder zijn. Aanvragers die geen diploma hebben, maar wel jarenlange professionele ervaring in de industrie hebben of die een diploma hebben op een ander gebied dan het gebied waarin zij ervaring hebben, kunnen deze route zoeken. In gespecialiseerde beroepen kunt u in een “drie-op-één”-regel kijken naar jaar ervaring versus onderwijs. Deze regel verwijst naar het idee dat drie jaar ervaring met progressief verantwoord ondernemen een geschikte vervanging vormt voor één jaar postsecundair onderwijs.

Volgens deze regel zou iemand die twee jaar school heeft voltooid maar geen diploma heeft behaald, ongeveer zes jaar ervaring nodig hebben om die andere twee jaar goed te maken. Iemand zonder scholing heeft 12 jarenlange ervaring nodig. Deze ervaring moet aantonen dat ze meer verantwoordelijkheid op zich hebben genomen, zoals promoties, en dat ze expertise tonen.

Deze ervaringsevaluatie omvat natuurlijk andere factoren die van invloed kunnen zijn op de tijd die nodig is om bekwaamheid te bewijzen. Erkenning van deskundigen binnen het beroep, lidmaatschap van beroepsverenigingen, licentieverlening en belangrijke prestaties kunnen allemaal helpen bij de zaak van een verzoeker.

Voor zover blijkt dat de verzoeker niet van plan is naar de VS te verhuizen, kan het vaststellen van niet-immigrantenintentie  worden gedaan via een paar verschillende methoden die zich richten op de volgende aspecten.

• Financieel: Papieren die eigendom, investeringen of bankrekeningen in het thuisland tonen, tonen financiële banden.
• Familie: voor een werknemer wiens familie in het thuisland woont, die aantoont dat de relatie hun intentie om terug te keren kan tonen, vooral voor omstandigheden zoals ouder wordende familie of broers en zussen die afhankelijk zijn van de werknemer voor zorg. Deze optie kan geschikt zijn voor jongere aanvragers die mogelijk nog geen vastgoed of beleggingen hebben.
• Werkgelegenheid: Een brief van een huidige of toekomstige werkgever die zich ertoe verbindt de sollicitant in dienst te nemen bij terugkeer, kan voldoende banden met het land aantonen.
• Geschiedenis: Als de aanvrager een geschiedenis heeft van het bezoeken van andere landen en terugkeren naar Australië, kan deze praktijk zijn of haar zaak ondersteunen.

Hoe te solliciteren

Zodra u alle documentatie hebt verzameld, moet de aanvrager zich aanmelden bij een Amerikaans consulaat of ambassade in Australië. Deze eerste aanvraag is sneller dan veel visumaanvragen die binnen de VS plaatsvinden en wordt vaak goedgekeurd op het moment van het interview en binnen vijf werkdagen uitgegeven.

Om van buiten de VS een aanvraag in te dienen, moet de aanvrager eerst het DS-160 formulier indienen bij het consulaat of de ambassade en de vereiste aanvraagkosten betalen. Zij ontvangen een bevestigingsformulier en selecteren een interviewdatum. Afhankelijk van de regio kunnen interviewdatums onmiddellijk of enkele weken na de datum van indiening beschikbaar zijn.  Tijdens het interview moet de sollicitant alle vereiste documentatie meenemen en voorbereid zijn om enkele vragen te beantwoorden. Na de vergadering verwerkt het consulaat de aanvraag.

Een vernieuwing vanuit de VS kan moeilijker of tijdrovender zijn. Als u een bestaand E-3 visum vanuit de VS aanvraagt of verlengt, moet de aanvrager het I-129 formulier samen met de vereiste documentatie indienen.

Kosten en verwerking

Een ander voordeel van het E-3 visum is de lagere kosten in vergelijking met de H-1B . De kosten voor een H-1B visum kunnen variëren van $1,710 tot bijna $8,000. De heeft E-3daarentegen geen visumuitgiftekosten, lage aanvraagkosten en geen kosten van USCIS. De initiële E-3 aanvraag is een goedkope optie voor zowel de werkgever als de aanvrager. De aanvraagkosten voor een E-3 visum bedragen momenteel $205 , terwijl de werkgever geen bijbehorende kosten heeft. Een uitgave die het vermelden waard kan zijn, is de $410 om de in te dienen I-765 en een EAD aan te vragen voor een afhankelijke echtgenoot om in het land te werken.

Werkgevers hoeven geen I-129 aanvraag in te dienen, wat voor veel visa vereist is en de kosten met bijbehorende kosten aanzienlijk kunnen verhogen. Voor verlengingen I-129 is de vereist, maar de hoge kosten die doorgaans aanwezig zijn voor een H-1B zijn niet aanwezig, wat betekent dat het $460 kost voor de basisindieningskosten. Verwerkingstijden kunnen variëren, maar meestal moet de I-797, die de resultaten van het verzoekschrift overbrengt, binnen twee tot drie maanden na het indienen van de terugkomenI-129.

Er zijn geen kosten verbonden aan het indienen van de vereiste LCA en er zijn geen opties voor premium verwerkingskosten.

Verlengingen en wijzigingen

Een belangrijke bonus van het E-3 visum is dat het voor onbepaalde tijd kan worden verlengd. Het visum zelf is 24 maanden geldig, of zolang de LCA van de werkgever geldig is, afhankelijk van wat zich het eerst voordoet. Verlengingen worden verwerkt met het I-129 formulier, zoals hierboven vermeld.

Een E-3 visumhouder kan van werkgever veranderen, mits de nieuwe werkgever aan alle eisen voldoet en bereid is de aanvrager te sponsoren. Het is relatief eenvoudig om van werkgever te veranderen. De sollicitant hoeft niet terug te keren naar Australië of een ander gesprek te hebben. De nieuwe werkgever moet een LCA indienen en een I-129 verzoekschrift laten goedkeuren voordat de sollicitant begint met werken. Deze inzendingen moeten relatief snel gebeuren, omdat de kloof tussen de banen minder dan 10 dagen moet zijn. Hetzelfde proces is van toepassing op een wijziging in het dienstverband van dezelfde werkgever.

Een E-3 visum kan ook worden omgezet naar een ander visum. Deze omschakeling kan nodig zijn als de aanvrager vaststelt dat hij permanent in Amerika wil blijven. Vergeet echter niet dat het E-3 visum geen dubbel bedoeld visum is en dat de aanvrager zijn intentie om het land te verlaten na afloop van zijn visumperiode moest vaststellen. Dus het aanvragen van een groene kaart terwijl u op een E-3 visum bent, is in strijd met wat ze in eerste instantie zijn overeengekomen, en er is geen gemakkelijke route naar een groene kaart. Het is nuttig op te merken dat USCIS stelt dat aanvragen voor eerste toelating, statuswijzigingen of verlengingen niet kunnen worden afgewezen op basis van een goedgekeurd of ingediend verzoekschrift voor een visumvoorkeur voor immigranten of een goedgekeurd verzoek om permanente arbeidscertificering.

Een indirecte, onhandige en enigszins dure manier om permanent verblijf te krijgen, is om over te stappen van een E-3 naar een H-1B en vervolgens een groene kaart aan te vragen. Uiteraard brengt de H-1B duurdere vergoedingen met zich mee voor de werkgever en meer beperkingen voor de aanvrager en zijn echtgenoot of afhankelijke personen, om nog maar te zwijgen van de kans op goedkeuring.

Echtgenoten en afhankelijke personen

Een van de aantrekkelijkste delen van het E-3 visum is de vrijheid die het biedt aan echtgenoten en afhankelijke personen. Echtgenoten en personen ten laste kunnen met de E-3 visumhouder naar de VS komen met een E-3D visum. Deze E-3D visa zijn niet inbegrepen in de 10,500 limiet. Echtgenoten mogen werken nadat ze zijn ingediend en zijn goedgekeurd met formulier I-765.

Neem contact op met Globalization Partners over uitbreiding naar Australië

 

Hoewel het naar de VS brengen van Australiërs een geweldige manier is om gebruik te maken van deze pool van gekwalificeerde kandidaten, kan uitbreiding naar Australië ook uitstekende kansen bieden aan allerlei soorten bedrijven. Als expansie op uw radar staat, kan Globalization Partners u helpen.

We zijn een wereldwijde professionele werkgeversorganisatie (PEO), wat betekent dat we in andere landen actief zijn als Employer of Record. Een professionele arbeidsorganisatie zorgt voor salarisadministratie, naleving, secundaire arbeidsvoorwaarden en meer, waardoor het voor bedrijven gemakkelijker wordt om over de hele wereld uit te breiden en het bedrijf te laten groeien.

Neem contact met ons op  om te weten te komen hoe we kunnen helpen bij de bedrijfsuitbreiding naar Australië.