De regio Latijns-Amerika biedt economische beloften in sectoren zoals autoproductie, financiële technologie en mijnbouw. Bedrijven over de hele wereld kunnen een bedrijf in de regio opbouwen om hun succes op de lange termijn te ondersteunen.
Een belangrijk aspect van het runnen van een bedrijf in Latijns-Amerikaanse (LATAM) landen is het beheren van compensatie voor uw team. Elk land binnen de LATAM-regio heeft andere voorschriften en verwachtingen voor werknemerscompensatie. Inzicht in deze markt en de wetten die deze vormgeven, kan u helpen om aan de regels te blijven voldoen en de groei van uw bedrijf effectiever te beheren.
13th-Month salaris in Latijns-Amerika
Het dertiende-maandsalaris, ook wel een 13e-maandbonus of genoemd13th-salary, is een monetair voordeel dat ofwel gebruikelijk of verplicht is, afhankelijk van het land. Werkgevers berekenen deze bonussen meestal met de individuele salarissen van werknemers. De betaling moet gelijk zijn aan een twaalfde van het salaris van een werknemer, wat een volledig maandsalaris is.
Sommige landen hebben verschillende beleidslijnen voor het berekenen van het 13e maandsalaris, zoals het gebruik van een gemiddelde van de drie maanden ervoor of het baseren van de bonus op het hoogste maandsalaris. Als werkgever is het van essentieel belang om de berekeningsvereisten te begrijpen om aan de vereisten te blijven voldoen in het land waarin u actief bent.
Dertiende-maandbonussen worden vaak rond december aan het einde van het jaar uitgekeerd, maar worden niet geclassificeerd als kerstbonussen. In landen die een 13e maand salaris vereisen, is het gebruikelijk om ook een kerstbonus te geven.
In Latijns-Amerika is de 13e maand vaak gebruikelijk en soms verplicht, afhankelijk van het land. De volgende LATAM-landen hebben een verplicht 13e maandsalaris dat in hun arbeidswetgeving is opgenomen:
- Bolivia
- Ecuador
- Dominicaanse Republiek
- Argentinië
- Brazilië
- Guatemala
- Costa Rica
- El Salvador
- Peru
- Mexico
- Colombia
- Uruguay
- Honduras
- Panama
- Nicaragua
- Paraguay
Elk land heeft iets andere wetten met betrekking tot het schema en de vereisten van bonussen voor de 13e maand. In Panama moeten werkgevers de bonus bijvoorbeeld in drie gelijke termijnen betalen op 15 april, 15 augustusen 15 december.
Van de hierboven vermelde landen hebben Bolivia, Brazilië, Ecuador, Guatemala, Honduras en Peru ook een verplichte 14e maand. Sommige landen vereisen het als kerstbonus. Wanneer u in Latijns-Amerika te maken krijgt met betaling, zorg er dan voor dat u de vereisten, datums en voorwaarden begrijpt rond 13th- en het 14e-maandssalaris in de regio.
Minimumloon in Latijns-Amerika
Hoewel 33 landen onder de Latijns-Amerikaanse paraplu vallen, kent de regio geen gedeeld minimumloon. Elk land heeft zijn eigen minimumloonvereisten en deze kunnen sterk variëren.
Naast verschillende minimumloonvereisten heeft elk land zijn eigen vorm van valuta. Hoewel veel landen de peso gebruiken, waaronder Argentinië, Chili, Colombia en Mexico, is de waarde van elke peso verschillend. Veel valuta's zijn uniek voor elk land, maar je vindt ook USD in Ecuador.
Overweeg voor een korte vergelijking van de minimumlonen de verhoging van het 2021 minimumloon in Argentinië. Voor de verhoging was het maandelijkse minimumloon 31,104 Argentijnse peso's. Met de aanwezigheid van inflatie verhoogde het land het loon tot 31,938 peso's in oktober en plande het een tweede stijging 32,616 in februari 2022.
Mexico introduceerde ook een minimumloonverhoging in 2021. In was 2019de dagelijkse loonvereiste 123.33 peso's. De 2021 toename stootte de noodzaak van 141.70 peso's per dag uit. In Argentinië bedraagt het nieuwe maandelijkse minimumloon iets meer dan 1,000 peso's per dag. Het is ook belangrijk om op te merken dat een Argentijnse peso slechts een fractie van de Mexicaanse peso waard is.
Hoewel landen zoals Argentinië en Mexico verschillende minimumloonschalen en -vereisten hebben, hebben andere landen zoals Nicaragua een unieker systeem. Het minimumloon wordt met8.25 procent aangepast per 2022. Het systeem is echter complexer dan dat.
Nicaragua stelt minimumlonen vast per bedrijfstak en inflatiepatronen. De afgelopen jaren heeft de textiel- en kledingindustrie om economische redenen een aanzienlijke loonverhoging doorgemaakt. De meest recente correctie was een reactie op de economische factoren in de overige bedrijfstakken.
Volgens de Nicaraguaanse arbeidswetgeving worden de minimumloonvereisten om de zes maanden aangepast om de economische groei en inflatie weer te geven. In een systeem als dit is het essentieel om uw verplichtingen als werkgever te erkennen en op de hoogte te blijven van het loonbeleid.
Informele werkgelegenheid in Latijns-Amerika en de impact ervan op het minimumloon
Informele tewerkstelling omvat het inhuren van werknemers zonder contracten en het werken buiten het overheidsbeleid. Het is een gangbare praktijk in Latijns-Amerika. Uit statistieken over informele werkgelegenheid in de regio blijkt dat de praktijk het meest voorkomt in El Salvador, Peru, Panama en de Dominicaanse Republiek. Met ingang van was de 2020informele werkloosheid meer dan 50 procent van de totale werkgelegenheid in elk van deze landen.
Wanneer er een opmerkelijke informele sector is in een land, is de arbeidsstructuur complexer dan in een land met een verwaarloosbare informele sector. Doorgaans hebben werknemers drie opties op een arbeidsmarkt: deelnemen aan de formele sector, werkloos zijn of niet-deelnemer zijn. Werken in de informele sector wordt een vierde optie.
Naarmate de minimumlonen in de formele sector stijgen, verdienen werknemers meer geld of verliezen ze hun baan omdat de arbeidskosten meer bedragen dan bedrijven bereid zijn te betalen. Deze werklozen hebben de mogelijkheid om op zoek te gaan naar een nieuwe baan in de formele sector of informele functies aan te nemen. Naarmate meer formele werknemers hun baan verliezen en naar de informele sector verhuizen, leidt de toename van de arbeidsvoorziening tot een daling van het informele loon dat onder het concurrerende loon daalt.
In veel Latijns-Amerikaanse landen zijn zelfs formele lonen onderhandeld, waardoor de informele sector meer ruimte heeft om uit te breiden. In veel onderzoeken is gekeken naar de gevolgen van het vaststellen van minimumlonen in de formele sector en hoe deze de informele markt zullen beïnvloeden. Het vaststellen van een nieuw minimumloon kan leiden tot drie uitkomsten:
- Informele lonen stijgen als gevolg van kapitaalherverdeling veroorzaakt door formele lonen.
- Hogere formele sectorlonen leiden tot een hogere vraag naar informele goederen en diensten die leiden tot een verhoogd informeel loon.
- Het formele minimumloon wordt een benchmark voor zowel formele als informele referentiesectoren.
Hoe beïnvloedt een informele economie in LATAM-landen de concurrentie?
Wanneer de formele sector hoge minimumlonen, strenge premiewetten en hoge belastingen afdwingt, krimpt de formele sector en groeit de informele sector. De informele sector wordt geassocieerd met lagere productiviteitsniveaus omdat lonen en belastingen lager zijn en werknemers minder beschermd worden door sociale programma's.
De voorwaarden van de informele sector leiden tot voortdurende concurrentie tussen informele en formele werkgevers. De formele sector moet erkennen dat vereisten zoals hoge loonbelastingen en bijdragen niet de meest duurzame benadering van werkgelegenheid zijn. Om de groeiende informaliteit in de regio aan te pakken, hebben landen het werkgelegenheidsbeleid vereenvoudigd en de kosten voor kleine belastingbetalers verlaagd. Met deze veranderingen neemt de formalisering toe.
Als werkgever in de regio is het essentieel om te erkennen dat deze veranderingen op elk moment kunnen plaatsvinden met de hoge mate van informeelheid in Latijns-Amerika. Door te allen tijde rekening te houden met het veranderende werkgelegenheidsbeleid, zal uw bedrijf te midden van economische verschuivingen de regels blijven naleven.
Recente belastinghervormingen in Latijns-Amerikaanse landen
In delen van Latijns-Amerika is het belastingbeleid de afgelopen jaren veranderd om inefficiënties aan te pakken en te reageren op economische veranderingen. Bekijk enkele van de recente veranderingen in de volgende LATAM-landen:
- Brazilië: Twee belastingen — het programma voor sociale integratie (PIS) en de bijdrage voor de financiering van de sociale zekerheid (COFINS) — zullen één enkele belasting worden. Deze wijziging zal gefaseerd worden doorgevoerd met andere belastingwijzigingen, waaronder een overstap van een federale accijns naar een selectieve belasting.
- Argentinië: De Omzetbelasting digitale diensten is nu aanwezig in de provincie Buenos Aires. Deze belasting heeft tot doel belastingbetalingen te eisen van inwoners die gebruikmaken van digitale diensten. De belasting is afhankelijk van het rechtsgebied en inwoners worden dienovereenkomstig belast. Deze belastinghervorming heeft ook geleid tot een update van belastingen die van toepassing zijn op niet-ingezeten digitale dienstverleners, zoals een 21 belasting op de toegevoegde waarde van procent.
- Colombia: Als reactie op recente economische veranderingen heeft Colombia de vennootschapsbelasting verlaagd tot 31 procent voor 2021. Deze belasting zal elk jaar met één procent dalen tot een nieuw beleid anders aangeeft. Het land verhoogde ook het tarief van de persoonlijke inkomstenbelasting tot 39 procent voor de hoogste inkomenscategorie.
- Mexico: Dit LATAM-land introduceerde een anti-vermijdingsregel waarmee belastingautoriteiten een transactie voor belastingdoeleinden opnieuw kunnen aanwijzen als er geen zakelijke bedoelingen zijn.
- Paraguay: In verving 2019Paraguay de inkomstenbelasting op industriële, commerciële, dienstverlenende en landbouwactiviteiten door een bedrijfsinkomstenbelasting van 10 procent.
- Ecuador: Aan het einde van heeft 2019Ecuador zich gericht op het vereenvoudigen van het belastingstelsel en het verhogen van de omzet voor bedrijven. Personen die meer dan US$100,000 aan netto-inkomsten verdienen, mogen niet langer persoonlijke uitgaven aftrekken, en digitale diensten hebben nu een belasting over de toegevoegde waarde van 12 procent.
Met constante verschuivingen in de economieën van LATAM is het van essentieel belang dat bedrijven op de hoogte blijven van het belastingbeleid in alle landen waarin ze actief zijn.
Verplichte bijdragen in Latijns-Amerikaanse landen
Verplichte bijdragen zijn een belangrijk aspect van de salarisadministratie in Latijns-Amerika. De meeste landen in de regio hebben een socialezekerheidsstelsel dat financiering vereist voor medische zorg, pensioenregelingen, ziekte-uitkeringen en andere programma's.
Elk land heeft verschillende minimumvereisten voor werknemers en werknemers, maar in alle omstandigheden zijn werkgevers verantwoordelijk voor het doen van de inhoudingen en het verzenden van de bijdragen naar de relevante autoriteiten. Dit proces is, naast het indienen van inkomstenbelasting, essentieel voor de salarisadministratie in Latijns-Amerika.
Colombia heeft bijvoorbeeld een socialezekerheidsstelsel dat pensioen-, gezondheids- en arbeidsrisico's dekt. In totaal betalen werknemers ongeveer 8 procent, afhankelijk van hun loon, en werkgevers betalen tot 37.2 procent, afhankelijk van het niveau van het arbeidsrisico.
Het socialezekerheidsstelsel van Mexico daarentegen dekt bedrijfsrisicoverzekeringen, pensioen- en ouderdomspensioenen, invaliditeits- en levensverzekeringen, kinderopvang en ziekte- en moederschapsuitkeringen. Werknemers betalen tussen 4.38 procent en 5.25 procent van hun inkomen en werkgevers dragen tot 35.14 procent bij.
Andere socialezekerheidsstelsels van LATAM kunnen meer of minder bestrijken dan Colombia of Mexico. Hoewel sommige landen prioriteit geven aan functies zoals gezondheidszorgfinanciering en pensioenregelingen, zijn andere meer afgerond en hebben ze te maken met een reeks welzijnsbehoeften van werknemers.
Betalingsvoorkeuren in Latijns-Amerika
Betalen in Latijns-Amerika kan anders zijn dan wat u gewend bent in uw land van herkomst. Veel van Latijns-Amerika is niet gebankeerd, dus rekeningen controleren komt niet vaak voor. Dat geldt ook voor creditcards. Brazilië staat bekend om zijn extreem hoge jaarlijkse percentagepercentages op creditcards, die in sommige gevallen meer dan 400 procent bereiken . Kredietlimieten zijn over het algemeen ook laag, waardoor ze niet effectief zijn voor dagelijks gebruik.
Alternatieve methoden voor loonstrookjes en directe stortingen zijn gebruikelijk en soms verplicht.
Eén oplossing voor het gebrek aan banken is verschenen in de financiële technologische ontwikkelingen. Hoewel er maar weinig mensen bij een traditionele bank horen, bezitten de meeste Latijns-Amerikanen smartphones. Met deze toegang tot technologie en alleen-app-kaarten en banken zijn digitale portemonnees vaak de beste manier om werknemers te betalen.
Fintech ontwikkelingen hebben ook geleid tot voucher-based betalingssystemen. Het compenseren van werknemers in vouchers kan hen helpen om te betalen voor maandelijkse uitgaven zoals huur en energierekeningen.
Hoe kan een Employer of Record de compensatie vereenvoudigen voor bedrijven die Latijns-Amerika binnenkomen?
Een Employer of Record (EOR) is een bedrijf dat veel van de verantwoordelijkheden op zich neemt die gepaard gaan met het runnen van een bedrijf. Deze bedrijven ontslaan risico's van bedrijfseigenaren en gebruiken hun middelen in de sector om de salarisadministratie en andere processen georganiseerd te houden.
EOR's zijn gunstig voor bedrijven die in nieuwe landen groeien, omdat ze het proces van het oprichten van dochterondernemingen kunnen omzeilen. Een Employer of Record zal uw team inhuren onder zijn geregistreerde bedrijf. Het beheert de salarisadministratie en zorgt ervoor dat belastingen en secundaire arbeidsvoorwaarden in overeenstemming zijn met uw partnerschap.
Met het complexe compensatiekader in Latijns-Amerika kan het een uitdaging zijn om de groei in de regio zelf te beheren. Werken met de professionals bij een Employer of Record kan de salarisadministratie vereenvoudigen en uw moederbedrijf beschermen tegen de risico's die gepaard gaan met niet-naleving.
Met belastingwetten, onconventionele betaalmethoden en verschillende sociale zekerheidsbeleidslijnen in Latijns-Amerika kan een Employer of Record een waardevol bezit zijn voor uw groei. U kunt compensatie overlaten aan de experts en u richten op de ontwikkeling van uw bedrijf en het versterken van uw team voor de lange termijn.
Samenwerken met Globalization Partners voor salarisadministratie in Latijns-Amerika
Als Employer of Record neemt Globalization Partners het giswerk weg van het beheren van compensatie in LATAM-landen. Ons team van gespecialiseerde HR- en juridische experts helpt uw bedrijf bij het aanpakken van de complexe wetten en vereisten op het gebied van vergoedingen in elk land waarin u actief bent. Hoewel we alle bijbehorende risico's overnemen, kunt u erop vertrouwen dat uw entiteit vanaf de eerste dag conform blijft.
Of u nu ondersteuning nodig hebt voor belastingen of salarisadministratie in Latijns-Amerika, Globalization Partners heeft de middelen om u op weg te helpen. Neem contact op met ons team om onze EOR-diensten te bespreken en hoe we uw bedrijf naar Latijns-Amerika kunnen brengen.
